Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι έχει αναλύσει ενδελεχώς τις τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Μεταξύ των 10 τεχνικών στις οποίες αναφέρεται, έχει ιδιαίτερη σημασία και είναι επίκαιρη η 2η: Είναι η τεχνική «δημιουργία προβλημάτων και στη συνέχεια παροχή των λύσεων».

Αυτή η τεχνική λειτουργεί ως εξής: Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Όπως σημειώνει ο Τσόμσκι «αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών».

Στην Ελλάδα τα έχουμε ζήσει αρχικά την περίοδο των μνημονίων. Η κρίση έγινε προσπάθεια να φορτωθεί από ορισμένους Ευρωπαίους στους «τεμπέληδες» Έλληνες οι οποίοι «έτρωγαν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις». Το ζήσαμε, το θυμόμαστε… Εσωτερικά στη χώρα μας «έφταιγαν» οι συνδικαλιστές, οι Ρομά, οι δημόσιοι υπάλληλοι, η αριστερά, τα Εξάρχεια, οι δανειολήπτες και βεβαίως οι πρόσφυγες… Πίστευαν ότι έτσι θα εφάρμοζαν ευκολότερα τις εντολές του Δ.Ν.Τ. για να σωθούν οι τράπεζες. Πέτυχαν να βυθίσουν τη χώρα μας σε μια πρωτοφανή κοινωνική και οικονομική τραγωδία.

Τώρα ζούμε πάλι αυτή την τεχνική στα ανατολικά σύνορα μας. Το πρόβλημα το δημιούργησε αρχικά ο Ερντογάν στέλνοντας δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται ταυτόχρονα ως εκείνος που μπορεί να δώσει και τη λύση στο πρόβλημα, αρκεί να του επιτραπεί να κάνει τα «παιχνίδια» του στη Συρία, αλλά και να χρηματοδοτηθεί αδρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Δυστυχώς αυτή τη τεχνική την αξιοποιεί σήμερα και η ελληνική κυβέρνηση. Αφού δεν μπορεί να επιβάλει την πολιτική των «κλειστών κέντρων» στα νησιά, αξιοποιεί την Τουρκική προκλητικότητα (αλλά και την Ευρωπαϊκή αδιαφορία) για να «ισοφαρίσει» επικοινωνιακά την πλήρη αποτυχία της στη διαχείριση του προσφυγικού. «Δεχόμαστε επίθεση» από κατατρεγμένους και άοπλους πρόσφυγες και μετανάστες, λένε. «Είμαστε σε πόλεμο» συμπληρώνουν, και γι` αυτό δεν πειράζει που αυτόκλητοι προστάτες της εθνικής μας υπόστασης (με τη βοήθεια και ευρωπαίων ακροδεξιών…) πήραν καραμπίνες και επιτίθενται σε κάθε έναν που δεν τους αρέσει η κοψιά του… Ο φασισμός και η Ακροδεξιά στα καλύτερα τους και η κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα. Ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι έτσι θα μπορέσει ευκολότερα να λειτουργήσει χωρίς αντιδράσεις τα κλειστά κέντρα, ίσως και σε κάποια ξερονήσια… Πιστεύει ότι έτσι δεν θα πάρουν έκταση οι καταγγελίες για την κατάργηση κάθε έννοιας δικαίου και για την μη τήρηση των διεθνών συμβάσεων.

Η αλήθεια είναι οι μαέστροι της επικοινωνίας έχουν να αντιμετωπίσουν ορισμένα ανυπέρβλητα προβλήματα: πρώτον δεν καταλαβαίνουν ότι είναι αναλώσιμοι για τους Ευρωπαίους φίλους τους. Θα κάνουν την Ελλάδα μια μεγάλη φυλακή και ένα κλειστό φρούριο εξαγοράζοντας μας με ένα ευτελές ποσό. Δεύτερο, δεν υπολογίζουν ότι «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Αλήθεια τι θα κάνουν εάν συνεχίσουν να καταφθάνουν στα νησιά μας ορισμένοι πρόσφυγες που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν αφού τα έχασαν όλα στην πατρίδα τους;

Το προσφυγικό δεν αντιμετωπίζεται με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ούτε με απλή χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Χρειάζονται πολιτικές, χρειάζεται προστασία των συνόρων, χρειάζονται συμμαχίες, χρειάζεται σχέδιο και χρειάζεται και τήρηση των διεθνών κανόνων δικαίου. Διαφορετικά κάποια στιγμή που θα χρειαστεί  και εσύ να επικαλεστείς το διεθνές δίκαιο, δεν θα υπάρχουν αυτιά για να σε ακούσουν…