Με «Ελπίδες» λιγοστές…

Ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη εβδομάδα για την κυβέρνηση και μια δοκιμασία για τα νεύρα όλων…

-Η κακοκαιρία με το όνομα «Ελπίδα» ταλαιπώρησε δεκάδες χιλιάδες πολίτες και έκανε ακόμα και τους πιο φιλικούς στην κυβέρνηση δημοσιογράφους να διαμαρτύρονται για το μπάχαλο στους δρόμους και να χλευάζουν τους αρμόδιους που αλληλοκατηγορούνταν.

-Η δημοσιοποίηση των κλήσεων και των μηνυμάτων που αντάλλαξαν ο υπόδικος Μένιος Φουρθιώτης με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιώργο Γεραπετρίτη και τον διευθυντή του γραφείου τύπου του Μαξίμου Νίκο Ρωμανό, έβγαζε μια μπόχα συναλλαγής. Αλήθεια που τους κρατάει ο Φουρθιώτης;

-Το κύμα ακρίβειας που κτυπά αλύπητα τα νοικοκυριά, δεν μπόρεσε να αντισταθμιστεί με την επίσκεψη Μητσοτάκη σε αστέγους στον Πειραιά (οι οποίοι δυο ημέρες μετά ήταν μόνοι με τον χιονιά).…

-Η πανδημία συνεχίζει να καταγράφει καθημερινά εκατοντάδες θανάτους και διασωληνωμένους, δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και ένα ΕΣΥ στα όρια κατάρρευσης. Αυτά μας κατατάσσουν στην κορυφή του τραγικού καταλόγου με τις χώρες που αποτυγχάνουν να διαχειριστούν την πανδημία.

-Οι διεθνείς αντιδράσεις για τις συνεχείς διώξεις δημοσιογράφων που απλά επιδιώκουν να κάνουν τη δουλειά τους, αποκαλύπτει τις καθεστωτικές αντιλήψεις της κυβέρνησης και ειδικά της «ομάδας-Μαξίμου».

Αυτά είναι ήδη πολλά για να τα διαχειριστεί μια οποιαδήποτε κυβέρνηση, ακόμα και αν έχει την αμέριστη στήριξη από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Πολλά για να κρυφθούν, πολλά για να τα «καταπιεί» η κοινή γνώμη, πολλά για να καλυφθούν κάτω από τα φτερά των Rafale…

Αν κάποιος ρωτήσει, «τι από αυτά έχει τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στην κυβερνητική εικόνα», η απάντηση που δίνουν οι δημοσκόποι είναι σαφής: Η ακρίβεια και η οικονομική δυσπραγία!

Οι έλληνες πολίτες ψήφισαν το 2019 την ΝΔ πιστεύοντας στις προεκλογικές υποσχέσεις για μεγάλη ανάπτυξη από την πρώτη χρονιά, για αύξηση της αγοραστικής τους δύναμης, για διακυβέρνηση «αρίστων», για πολιτική με όραμα και ρεαλισμό, για δραστική μείωση της φορολογίας κ.λπ. Αντ’αυτών είδαν μια «ανέμελη» κυβέρνηση και έναν υπουργό Ανάπτυξης που υποσχόταν ότι η οικονομία θα πηγαίνει «βζιιιν», να αδιαφορούν μπροστά στην πραγματικότητα. Να αδιαφορούν στο ότι μια μεγάλη μερίδα επιχειρήσεων είναι στα όρια κλεισίματος, με δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, αντιμέτωπες και με τις επιπτώσεις από την αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας. Και με πολίτες οι οποίοι έχουν μειωμένη αγοραστική δύναμη αφού πρέπει πρώτα απ’όλα να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του φυσικού αερίου, την πανάκριβη βενζίνη και το πετρέλαιο θέρμανσης, τις αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης και στα τρόφιμα. Τι να πρωτοπληρώσεις; Πόσο μπορείς να αντέξεις την κοροϊδία με τις αυξήσεις 2% στα κατώτερα ημερομίσθια; Πόσο μπορείς να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τιμή 47 ευρώ για τη διενέργεια τεστ για τον κορονοϊό και οι Δήμοι μπορούν να κάνουν τις ίδιες εξετάσεις με τα μισά λεφτά; Γιατί τέτοιες «πλάτες» στα μεγάλα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα της υγείας;

Η κυβέρνηση όφειλε να ανταποκριθεί στο αίτημα της κοινωνίας (το οποίο υποστήριξε και επισήμως ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ) για κατώτερο μισθό στα 800 ευρώ, για μειώσεις στους φόρους που βαρύνουν τα καύσιμα, για στήριξη των νοικοκυριών απέναντι στην ακρίβεια στην ενέργεια, για συνταγογράφηση των τεστ PCR κλπ. Μπορεί οι υπεύθυνες προτάσεις μας να αποσιωπήθηκαν από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, όμως η κοινωνία έχει ένα απλό κριτήριο: Όταν ο μισθός εξαντλείται και έχεις ακόμα πολλές ημέρες για να «βγάλεις» τον μήνα, κάποιος φταίει και σίγουρα δεν είναι η «ατομική ευθύνη» του καθενός…

Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών; Ούτε θέλει, ούτε μπορεί! Δεν υπάρχει καμία διαχειρίσιμη «Ελπίδα» με αυτή την κυβέρνηση… Επομένως η διενέργεια εκλογών μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, είναι αναγκαία. Η δημιουργία μιας κυβέρνησης με προοδευτικό χαρακτήρα και με ισότιμη συμμετοχή όλων των προοδευτικών κομμάτων, είναι η λύση.